Bu sonuca Missouri Üniversitesi Tıp Fakültesi ve Marshall Üniversitesi Joan Edwards Tıp Fakültesi’nden araştırmacılar tarafından ulaşıldı. Çalışma npj Aging dergisinde yayınlandı.
Bilim insanları, uyku apnesinin özelliği olan, uyku sırasında kandaki oksijen seviyelerinde meydana gelen periyodik düşüşü yeniden üreten uzun vadeli bir fare modeli kullandılar. Bu mod, kişinin uyku sırasında nefes almasının düzenli olarak kesildiği ve kısa süreli hipoksiye neden olduğu bir durumu simüle eder.
Gözlemler, aralıklı hipoksiye uzun süreli maruz kalmanın, normal hava soluyan hayvanlara kıyasla önemli ölçüde daha yüksek ölüm oranına yol açtığını gösterdi. Aynı zamanda, deney deneklerinde hızlandırılmış kardiyovasküler yaşlanma belirtileri gelişti: kan basıncı arttı, kalp fonksiyonu kötüleşti, damar elastikiyeti azaldı, koroner kan akışı bozuldu ve miyokardın elektriksel aktivitesinde değişiklikler ortaya çıktı.
Araştırmanın yazarlarından biri olan Missouri Üniversitesi profesörü Mohammad Badran’a göre, uyku apnesinin sonuçları kötü uyku kalitesinin çok ötesine geçiyor. Tekrarlanan oksijen yoksunluğunun neden olduğu kronik fizyolojik stres, zamanla kardiyovasküler sistemin yapısını ve işlevini biriktirir ve temelden değiştirir, biyolojik yaşlanmayı hızlandırır ve ölüm riskini artırır.
Çalışma lideri David Gozal, klinik kanıtların uzun süredir uyku apnesini kardiyovasküler hastalıkla ilişkilendirmesine rağmen deneysel modelin, bu etkileri yaşam süresi boyunca ve kafa karıştırıcı faktörlerin etkisi olmadan izlemeyi mümkün kıldığını belirtti.
Bunun, sonucu netleştirdiğini söylüyor: tedavi edilmeyen uyku apnesi zararsız bir durum değil, potansiyel olarak ölümcül sonuçları olan ilerleyici bir hastalıktır.
Yazarlar, sonuçların özellikle kardiyovasküler hastalık prevalansının yüksek olduğu ve tanı konulamamış uyku apnesinin olduğu bölgeler için önemli olduğunu vurguluyor. Erken teşhis ve zamanında tedavi, uzun vadeli kalp risklerinin azaltılmasında ve yaşam beklentisinin arttırılmasında önemli bir rol oynayabilir.
